Folías, Chaconas, Grounds, Variacións e Diferencias .

 

Música de Monteverdi, Caccini, Pachelbel, Gaspar Sanz e outros incluíndo as famosas Folías gallegas de Santiago de Murcia (que sen dúbida cruzaron o Atlantico ..

Julia Cea -canto. 
Víctor Illán - Guitarra barroca e vihuela. 
Ramón Pérez-Sindín Blanco - Clave.
Pablo Ruibal -Violas da gamba e guitarra de catro ordes.

 

------------------------------------------------

 

Outros programas.

 

Música do Século de Ouro español.

 

Juan Hidalgo: Esperar, sentir, morir

Jose Marín: No piense Menguilla

Gaspar Sanz : Canarios 

 

Girolamo Frescobaldi : Si l’ aura spira

Juan Hidalgo: Antorcha brillante

Diego Ortiz:  Recercada I  sobre La Spagna

Alonso Mudarra: Fantasía X que contrahaze la harpa en la manera de Ludovico

Diego Ortiz:  Recercada II  sobre La Spagna

 

Juan Hidalgo: Ay que me río de amor

Jose Marín:  Ojos pues me desdeñáis

 

Diego Ortiz : Recercada I  sobre o Passamezzo   antico

Gaspar Sanz:  Xácaras

 

Claudio Monteverdi: Si dolce el tormento (IX libro de madrigali)

 

La Xácara busca rememorar as sonoridades dos  Séculos de Ouro, a  época de El Quijote, a novela picaresca ou a era dourada do teatro de Lope de Vega, sen dúbida un dos  períodos artísticos máis  apaixoantes da Historia. É tamén neste período cando aparece en Italia o fenómeno operístico,  baseado principalmente na seconda prattica de Monteverdi, a monodia acompañada,  unha melodía acompañada de acordes, unha textura que foi e segue sendo hoxe,  predominante na  música occidental.  

 

O grupo aspira a crear   un espacio  de  experimentación,  un xeito de  desfrutar do placer da aprendizaxe constante, algo que  tenta transmitir de modo sinxelo aos seus oíntes. Esencial  é neste sentido a búsqueda dese son perdido, son   que non debe ser reconstruido ao noso entender dun modo  único ou dogmático;   esencial é tamén a contextualización literaria e social  desa música tan lonxana, cuxo coñecemento  acercará   esta sonoridade aos nosos oídos actuais. 

 

O repertorio de La Xácara é variado e flexible, e abarca fundamentalmente música vocal e instrumental española e italiana dos séculos XVI e XVII, especialmente aquela que se tocaba no teatro a modo de entremeses entre os actos dos  dramas  e as comedias, etc.. pero  a mirada abarca  tamén  outros campos e culturas:   arias, danzas, canzonettas de La Commedia dell Arte,  ricercares instrumentales ou airs de cour,   o obxectivo principal  é  lograr un programa de contido histórico que resulte  tamén  ameno.